🔘شبها موقع خواب هیچ وقت به بدبختی ها و نگرانی ها و قسط و وام و بدهی ها و شکست عشقی و بیکاری و ... فکر نکنید

🔘موقع خواب هر فکری که در ذهن دارین باعث ایجاد یک احساس در شما خواهد شد و اگه احساس بد و منفی در موقع خواب داشته باشید ، این احساس بد ، باعث منفی شدن فضای کوانتومی مولکولها و اتمهای بدنتان می شود و همچنین باعث جریان انرژی منفی در خون و مایعات بدن شما خواهد شد.

🔘و به این ترتیب در تمام شب دچار احساسات منفی و کابوس و خوابهای آشفته خواهید شد و موقع بیدار شدن از خواب احساس خستگی و سنگینی در تمام بدن خواهید داشت.😣

🔘و نیز افکار منفی که در موقع خواب تکرار می شود بصورت قدرتمند وارد الگوهای افکاری-ارتعاشی ذهن می شود و فرایندهای نورانی ذهن را دچار آلودگی می کند. نظام باورهای شما سرشار از الگوهای معیوب خواهد شد که این افکار و باورها در جهان مادی شما تبدیل به تجارب زندگی شما می شود .

✅پس در موقع خواب باید به اهداف و آرزوهای تان فکر کنید و غرق در احساسات مثبت باشید تا جهان هستی را با افکار زیبای خودتان همراه کنید و خالق زندگی سرشار از نور باشید

منبع

با درود

خیلی ها میپرسن که چرا وقتی از عبارات تاکیدی مثبت استفاده می کنیم و یا از فایل های صوتی ، بعد از مدتی نتیجه ای نمیگیریم؟!

خوب در جواب این دسته از دوستان باید بگم که همه چیز از باور و ایمان شما سر چشمه میگیرد ، یعنی این باورها و ایمان شما هستند که به خواسته های شما انرژی و محرک می دهند ، ماشینی را تصور کنید که بسیار شیک و مدل بالاست و دارای آپشن های بسیار زیادیست و همینطور سرعت و شتاب بسیار بالایی دارد ، اما آیا این ماشین بدون بنزین ارزشی دارد؟!! آیا تا بنزین در باک این ماشین نباشد میتوان از امکانات این ماشین بیشترین بهره را برد؟ خیر چون بنزین لازمه حرکت این ماشین است و باور همان حکم بنزین در ماشین را دارد و شما با باورهای خود زندگی خود را می سازید ، اگر همین الان من به شما بگویم که آسمان سبز است! به من میخندین و شاید هم به من خرده بگیرید و بگویید که این حرف کاملا غلط است ، چرا؟!!

چون شما به این باور رسیده اید که آسمان آبی است و هیچ چیز و هیچ کس نمی تواند شما را از این باور و ایمان منصرف کند!

بله دوست من باور یعنی همین! اگر می خواهی خوشبخت شوی ، با تمام وجودت باور کن که همین حالا و در همین لحظه واقعا خوشبختی و با تمام وجودت خوشبختی را لمس کن و احساس خوشبختی کن حتی اگر واقعا این طور نباشد ، زیرا کائنات زود باور است و احساس تو را سریعا باور کرده و آن را اجرا می کند.

باور کن که ثروتمندی

باور کن که سلامتی

باور کن که عاشقی

بله دوست من باور باور باور 

پس از همین امروز با تمام وجودت خواسته هایت را باور کن و آن را فریاد بزن ، هیچ کس جلو دار تو نیست!

منبع

ضمیر ناخودآگاه را مانند یک کامپیوتر در نظر بگیرید که از خود هیچ قدرت تصمیم گیری ندارد و دستوراتش را از برنامه نویس میگیرد ، خوب همچین کامپیوتری دستورات را بدون توجه به درست بودن یا اشتباه بودن آن ، آن را اجرا می کند اگر شما داخل یک نت پد تایپ کنید ۶=۲+۲ و آن را ذخیره کنید و بعد از هفت سال به سراغ کامپیوتر خود بیایید و نت پد را باز کنید ، خواهید دید که همان عبارت ۶=۲+۲ وجود دارد چون کامپیوتر بدون در نظر گرفتن درست بودن معادله یا دستور ، آن را ذخیره کرده است چون شما این فرمان را به کامپیوتر داده اید!!

بله دوستان ضمیر ناخودآگاه شما نیز دقیقا چنین عملکردی دارد!!! هر برنامه ای به ضمیرناخودآگاه خود بدهید او اجرا می کند چه بد یا چه خوب!!!

یک مثال :

آیا تا به حال شده که صبح از خواب بیدار شوید و قبل از بلند شدن از تختخواب این جمله را به خود بگویید؟

” وای امروز باید برم دنبال بدبختیم اه!!!! “

بله شما اولین دستور را به ضمیر ناخودآگاه خود ارسال کرده اید و او نیز بدون هیچ قید و شرطی دستورات شما را اجرا می کند!!! و شما تا پایان آن روز بد خواهید آورد! چون ضمیر ناخودآگاه فقط یک چیز را به شما می گوید  ” فرمان بردارم سرورم! “

آیا این موضوع اثبات شده است؟!

بله دوست من این موضوع چه از نظر علمی و چه از نظر متافیزیک (غیر علمی) کاملا به اثبات رسیده است!!!

شما می توانید این موضوع را در سایت های خارجی و ایرانی جستجو کنید.

یا اینکه به گذشته زندگی خود فکر کنید و ببینید چقدر این موضوع در زندگی خود شما صدق می کند!!!

ضمیر ناخودآگاه چه زمانی بیدار است؟

هر زمان که ما خوابیم!!!

اما بهترین زمان برای ارسال برنامه و دستورات شب هنگام خواب و صبح به هنگام بیدار شدن است.

منبع

بهترین راه برنامه ریزی و کنترل ضمیرناخودآگاه ، توجه لحظه به لحظه انسان نسبت به خود است شما خود خالق سرنوشت خود هستید و زندگی و سرنوشت شما با باورها و اندیشه های شما شکل می گیرد و به دست شما خلق می شود . 

انسان به واقع موجود پیچیده اي است، مغز و ذهن خارق العاده اي دارد که دانشمندان هنوز نتوانسته اند تمام قسمت هاي آن را کاملاً بشناسند، ولی تا بدین جا ثابت شده ذهن انسان بزرگترین کامپیوتر جهان است . سیستم ایمنی عجیبی در بدن وجود دارد که نظیر مجهزترین بیمارستان هاي جهان عمل کرده و در صورتی که کوچکترین ویروس یا میکروبی وارد جسم شود، تمام قسمتهاي بدن براي از بین بردن آن بسیج می شوند. شما چقدر از اعمال جسمی و ذهنی خود آگاهید؟آیا می دانید ذهن شما در شرایط خاص قادر است تمام غیر ممکن ها را ممکن سازد؟ آگاهید مغزتان می تواند داروي لاعلاج ترین بیماري ها را در بدن ترشح کند؟ در این کتاب تمام این موارد تشریح می گردد تا شما به ارزش خویش بیشتر پی برده و قدر خودتان را بهتر بدانید. ساختار شخصیت انسان اصولاً شامل : -1 عادات 2- تصاویر ذهنی 3- باورهامی باشد که همگی در ذهن بایگانی شده اند. البته تجارب و خاطرات گذشته نیز هستند که در 3 ویژگی گفته شده وجود دارند. اگر شما قصد دارید در خودتان هر نوع تغییري ایجاد کنید ، لازم است در این سه ویژگی تغییر ایجاد کنید.ابتدا عادات را بررسی می کنیم: عادات: تا به حال اندیشیده اید که عادات چه قدرت عظیمی بر شما دارند؟ انسان کلاً ساخته عادات خویش است . این عادات و شرطی شدن هاي شماست که رفتار و زندگی تان را کاملاً کنترل می کند. وقتی کاري چند بار تکرار شد ،

اصل اول: استفاده از جملات تأکيدي مثبت
 

اين جملات بايد داراي شرايط و ضوابط خاصي باشند که عبارتند از:
جمله حتي الامکان از نظر ادبيات به زمان مضارع مستمر يا زمان حال باشد. به مثال هاي زير توجه فرماييد:
من دارم سلامتي کسب مي کنم.
من در حال کسب سلامتي هستم.
من سالمم.
من پولدار هستم.
من رابطه اي بسيار نزديک با خداي خود دارم.
من در حال کم نمودن گناهان خويش هستم.
از آنجا که ناخودآگاه ساده لوح است و هرگونه جمله اي را بدون قضاوت قبول نموده و اين اصل از قوانين ذهن مي باشد، ما از آن استفاده نموده و برنامه ريزي را مانند جملات بالا انجام مي دهيم.
گروهي از محققين عقيده دارند که جملات بايد حتماً به زمان حال باشد، يعني اگر بيمار هستيم، بگوييم:« من کاملاً سلامتم». اما عده اي ديگر بر اين باورند که بايد جمله را به صورت مضارع مستمر استفاده نموده و در اين خصوص بگوييم:« من در حال کسب سلامتي هستم» که به نظر نگارنده جمله دوم در بعضي از شرايط بهتر بوده، زيرا تضادي را بين ضمير خودآگاه و ناخودآگاه ايجاد نمي نمايد، هرچند ناخودآگاه جمله اول را نيز ذخيره نموده و برنامه ريزي انجام مي دهد، ولي اگر ما بيمار باشيم و با خود بگوييم:« من کاملاً سالم هستم»، احتمال دارد تفکري در ما مبني بر اين که« نه، من که بيمار هستم» شکل بگيرد و همين تفکر به عنوان يک اطلاعات جديد، ساده لوحانه وارد ضمير ناخودآگاه شده و برنامه ريزي صورت گرفته و باعث تشديد بيماري نيز مي شود. البته براي افرادي که به اين باور رسيده اند ضمير ناخودآگاه چه قدرت بيکراني دارد و تمرينات لازم را انجام داده اند، حالت اول مي تواند مفيدتر واقع گردد، ولي براي افراد مبتدي روش دوم توصيه مي گردد.
ما مي توانيم صدها جمله تأکيدي را براي خود بنويسيم و با تکرار هريک، باور ايجاد آنها را در ضمير ناخودآگاه تقويت نماييم.
شرط ديگر جملات تأکيدي، مثبت بودن آن است. يعني مفهوم و فعل جمله بايد مثبت باشد. به عنوان مثال مي گوييم:« من ترسو نيستم» که اين جمله مفهومي مثبت ولي با فعلي منفي مي باشد که کاملاً غلط بوده، زيرا ذهن طبق قانون خود فعل منفي را پردازش ننموده و بر ترسو بودن تأکيد مي کند و پس از مدتي ترس در ما زياد مي شود. به جاي اين جمله بهتر است بگوييم:« من فردي کاملاً شجاع هستم». اين جمله علاوه بر اين که مثبت است، تأکيد بر شجاع بودن هم دارد زيرا ضمير ناخودآگاه طبق اين جمله شجاع بودن يا کاملاً شجاع را در ذهن ثبت مي کند.
شرط سوم جملات تأکيدي، کوتاه بودن آن است. اين جملات نبايد به قدري طولاني بوده که نيازمند صرف زمان براي تکرار هرکدام باشد. نهايت تعداد کلمات بيان شده در جملات تأکيدي بهتر است کمتر از پنج کلمه باشد.

منبع

روح از دو قسمت مجزا تشکیل شده است قسمت آگاه یا عقلانی و قسمت نا آگاه یا ضمیر باطن.

پس ضمیر باطن هر فرد مرکز و مقر هیجانات و عواطف وی به شمار می رود که روح خلاقه از آن کانون زاده می شود.

اگر فکر خوبی به سر راه دهید نتیجه خوبی برداشت خواهید کرد و به عکس.

اگر دیده ای به  ضمیر باطن برسد بر آن می شود تا به نحوی آن را به مرحله اجرا در آورد و به عبارتی عامل اجرای نیات بد یا خوب می گردد.

اگر در جهن منفی به کار افتد شخص را دچار شکست و ناکامی خواهد ساخت ولی اگر تفکرات سازنده و هماهنگی داشته باشیم با موفقیت و سعادت روبرو خواهیم شد آرامش روح و سلامت جسم زمانی میسر میگردد که بتوان به نحو شایسته ای چنین اندیشه ای را بر سر راه داد.

هر آنچه را که به ذهن می سپارید و هر آنچه را که صحیح می پندارید  ضمیر باطن آن را می پذیرد و در زندگی شخصی متجلی می سازد.